Պատկերասրահ- Ոչ գծային պատմություններ- Տարբեր սերունդների հիշողությունները վնասվածքների մասին:

Կենտրոնական գրադարանի պատկերասրահը ներկայացնում է «Ոչ գծային պատմություններ- Տարբեր սերունդների հիշողությունները վնասվածքների մասին»: Այս ցուցահանդեսը ուսումնասիրում է Հայոց ցեղասպանության հիշատակի քաղաքականության լուծման դժվարությունները `հետևելով երկրորդ, երրորդ և չորրորդ սերունդներին: Այն նաև կընգրկի վնասվածքների հետևանքով փոխանցված հիշողությունները և պատմությունները- վնասվածքների անհատական ​​և կոլեկտիվ պատկանելության գործընթացը և անձնական, ազգային և մշակութային հիշողությունների բախումը:

Ցուցահանդեսը կսկսվի շաբաթ օրը, մարտի 17-ին ժամը երեկոյան ժամը 5-ին և կներառի դասախոսություն դոկտոր Մարիաննա Հիրշի կողմից «40 օր և ավելի, միասնական պատմություններ»-ի վերաբերյալ: Դոկտոր Հիրշը հանդիսանում է Անգլերենի և համեմատական գրականության պրոֆեսոր Կոլումբիայի համալսարանում և կանանց, գենդերային եւ սեռականության հետազոտությունների ինստիտուտում: Նրա քննադատորեն հռչակված աշխատանքը համատեղում է ֆեմինիստական ​​տեսությունը հիշողության ուսումնասիրության հետ, մասնավորապես սերունդների բռնության հիշողությունների փոխանցումը:

Ոչ գծային պատմությունների հետ միասին, PassageWay- ը կենտրոնում հյուրընկալում է ընտանեկան հուշերի և պատմական լուսանկարների արխիվային ցուցահանդես- բարգավաճում, կորուստ և գոյատևում- լուսանկարչական ճանապարհորդություն Դիլդիլյան ընտանիքի արխիվից: Այս ցուցահանդեսները կսկսվի 2018 թ. Մարտի 17-ին և կշարունակվի մինչև մայիսի 6-ը:

Ցուցահանդեսներում ներկայացված արվեստագետները ներառում են.

Ջին-Մարի Գասպարյան- Նյու Յորքի նկարիչ, որը պատմում է իր տատիկի՝ Մարգարետ Յուրիգյանին հազվագյուտ արխիվի մասին `փորձելով« վերամիանալ » և պատկերացնել այն կյանքը, որը երբեք չի էլ իրականացել: Շարունակելով աշխատել սերունդներից փոխանցված մի քանի լուսանկարներից և նկարազարդ անեկդոտներից, Կասբարյանը գրել է լինելով Մարգարետի կողքին, և պատմել է Մարգարետի կյանքը իրական և կեղծ գրառումների, պատկերների, տեքստերի և հանրային արխիվների միջոցով:

Էյլին Քլավելոքս- Կինոռեժիսոր, որի աշխատանքը «The Naming» - ը, անձնական կինոնկար է, որը արտացոլում է իր ընտանիքի և Հայոց ցեղասպանության զոհերի անմիջական և անուղղակի ազդեցությունը իր սերնդի վրա:

Դիդեմ Երք- Ստամբուլի արվեստագետ, ով անդրադառնում է վնասվածքների, հիշողությունների և արխիվի հարաբերություններին որպես գործընթացի, որը երբեք չի կարող ավարտվել: Նա ներկայացնում է իր աշխատանքները որպես ապակու տակ գտնվող հնագիտական ​​օբյեկտներ, որոնք հասանելի չեն- պաշտոնական և բանավոր պատմությունը փոխկապակցված և անբաժանելի են:

Հրայր Էլմեսեկյան- Լոս Անջելեսի նկարիչ, ով կներկայացնի իր «Խորը անցյալ» խորագրով աշխատանքները, որոնք հետախուզական աշխատանք են կատարում անցյալի գաղափարի վրա, որտեղ ժամանակն անցնում է տիեզերքում, ֆիլմը գոյություն ունի շարժման ծայրում, տեղափոխելով դիտողին վերհիշումից վկա լինելուն:

Սիլվանա Տեր Մկրտչյան- ժառանգված անցյալով տգեղ, բայց անդառնալի կապ ստեղծելով, Սիլվանա Տեր Մկրտչյանը օգտագործում է հիբրիդային արխիվային նյութ և անձնական միջամտություն `Հայոց ցեղասպանությունը հիշատակելու համար, որպես միջնորդ ներկայացնելով իր տատիկին: Մոտիվացված հիշողությունների համար Սիլվանան կրկին կարգավորում և վերահաստատում է իր տեղադրումը, «Գանձերը», որը ցուցադրվել է 2015 թ. Վենետիկյան Բիենալեի հայկական տաղավարում «Արմենիա» ցուցահանդեսի շրջանակներում, որը արժանացել է «Ոսկե առյուծ» մրցանակին:

Հրայր Սարկիսյան- Լոնդոնում ապրող լուսանկարիչ և արվեստագետ, ով ցուցադրում է «Անսպասելի» շարքի պատկերները, որոնք նույնպես «Արմենիա» ցուցահանդեսի մի մասն էին կազմում Վենետիկի Բիենալեում: Շարքերը վերաբերում են հայերի ժառանգներին, որոնք իսլամ են ընդունել, որպեսզի փախչեն Ցեղասպանությունից: Այսօր վերահաստատելով իրենց արմատները և վերահաստատվելով քրիստոնեության մեջ, նրանք ստիպված են թաքցնել իրենց նոր հայ լինելու ինքնությունը: Թուրք հասարակության կողմից չընդունված և համայնքի լիիրավ անդամ չհանդիսանալով, նրանք մնում են անտեսանելի:

Հարրի Վորպերյան- Ձեռք բերելով իր Լիլի տատիկի ձեռագործ աշխատանքները, այս Լոս Անջելեսի նկարիչը ներկայացնում է «Լիլիի այգին» Կենտրոնական գրադարանի մի քանի տարածքներում: Պատրաստված բետոնե և պողպատե գունավոր ծաղիկներից, այս հանրային արվեստի տեղադրումը ներկայացնում է Մարաշ հայկական մարզի հնագույն ձեևերը ժամանակակից համատեքստում: Լիլի Վորպետյանը ՆԵԱ-ի կողմից արժանագել է կյանքի նվաճման պատվավոր կոչմանը: